Kmin rzymski (Kumin)

Już od czasów starożytnego Egiptu kmin rzymski jest ceniony za swój wyrazisty, lekko gorzki, a zarazem słodkawy smak. Nasiona doskonale nadają się do przyprawiania potraw indyjskich.

Kreuzkümmel in einer Schale und auf einem Holzlöffel

Kmin rzymski jako przyprawa

Suszony kmin rzymski ma wyjątkowo ostry, pikantny, ale i słodki smak z odrobiną goryczki. Smak kminu rzymskiego jest zbliżony do anyżu, z którym jest spokrewniony. Jako przyprawę wykorzystuje się suszone nasiona kminu rzymskiego. Jedyne, co łączy kmin rzymski z kminkiem to jego wygląd — obie przyprawy mają zupełnie inny smak. Kmin rzymski jest używany od ponad 5000 lat, co czyni go jedną z najstarszych przypraw na świecie. Już w starożytnym Egipcie kmin rzymski zostawiano przy pochówku w piramidach.

Produkty zawierające kmin rzymski

Curry

Zastosowanie

Kmin rzymski można łączyć z większością przypraw, ale jego smak szczególne dobrze komponuje się z czosnkiem, chili, papryką, cebulą i oliwą z oliwek. Należy go używać oszczędnie, ponieważ ma bardzo intensywny smak. Kmin rzymski cały jest nieco łagodniejszy od mielonego. Obecnie kmin rzymski jest głównie kojarzony z Indiami. I słusznie, bo stanowi podstawowy składnik wielu indyjskich mieszanek curry i przypraw, takich jak tikka masala, a także popularnego jogurtu lassi. Kmin rzymski jest również doskonały w daniach wieprzowych i drobiowych, z rybą i kiełbasą oraz w daniach warzywnych i ziemniaczanych.

Porada!

Aby zneutralizować jego nieco gorzki smak, należy go prażyć na patelni bez tłuszczu — pomaga to również wydobyć jego lekko orzechowy smak.

Powiązane przepisy

40—50 Min
Bakłażan z egzotycznym sosem sezamowym i chlebkiem pita
40—50 Min Prosty

Ursprungsgebiet von Kreuzkümmel auf der Weltkarte: östlicher Mittelmeerraum

Roślina

Jednoroczna roślina posiada białe lub różowe kwiaty i dorasta do około pół metra wysokości. Nasiona wykorzystywane jako przyprawa są zbierane po około czterech miesiącach od wysiewu. Kmin rzymski jest spokrewniony z anyżem, koperkiem, koprem włoskim i kminkiem (z którym jest często mylony). Kmin czarny to rzadka odmiana kminu rzymskiego uprawiana w Kaszmirze, Pakistanie i Iranie. Nie jest spokrewniony z czarnuszką, która czasami jest również nazywana nasionami czarnej cebuli, czarnym kminkiem lub czarnym kminem.