Imbir

schwebende Ingwerknollen

Dzięki cytrynowo-świeżemu smakowi i cudownie łagodnej pikanterii, imbir jest jedną z najbardziej aromatycznych przypraw. Jest niezbędnym składnikiem kuchni indyjskiej i chińskiej.

liegende Ingwerknollen

Imbir jako przyprawa

Smak imbiru różni się w zależności od kraju pochodzenia oraz sposobu użycia. Może wahać się od cytrynowego i świeżego, do ostrego i pikantnego. Świeży imbir jest nieco bardziej pikantny i ma silniejszy cytrusowy smak niż suszony. W postaci pokrojonej, siekanej lub startej stosuje się go głównie w gulaszu, zapiekankach i curry. Po wysuszeniu i zmieleniu imbir ma wyjątkowo wyważony smak, który idealnie nadaje się do wypieków oraz dań arabskich i indyjskich. Popularny jest również imbir marynowany lub jako syrop czy herbata. W Azji kandyzowany imbir żuje się w celu odpędzenia złych duchów.

Aufschneiden eines IngwersIngwerknolle neben einer Schüssel Ramen

Zastosowanie

Praktycznie żadna inna przyprawa nie jest tak uniwersalna jak imbir. Można go używać zarówno w słodkich, jak i pikantnych daniach, a także w napojach. Marynowany imbir stanowi również świetny dodatek do sushi. Imbir rzadko dominuje w posiłku i jest zwykle łączony z innymi przyprawami. Świeży imbir musi zostać obrany przed użyciem. Połączony z czosnkiem i cebulą stanowi podstawę wielu dań kuchni chińskiej i indyjskiej. Mielony imbir nadaje się również idealnie do wypieków, na przykład ciast i ciastek, ponieważ nadaje wypiekom słodki, pikantny smak i wspaniałe ciepło.

Porada!

Aby uzyskać pyszną, aromatyczną herbatę imbirową, należy pokroić w plasterki kawałek świeżego imbiru, mniej więcej wielkości orzecha włoskiego.

Ingwer Feld
Ursprungsgebiet von Ingwer auf der Weltkarte: Südchina

Roślina

Imbir jest spokrewniony z galangalem, kurkumą i kardamonem; uważa się, że pochodzi z południowych Chin. Roślina imbiru dorasta do metra wysokości i nieco przypomina trzcinę. Bylina ta ma długie, spiczaste liście i żółto-różowe kwiaty. Imbir jest uprawiany głównie w Indiach, Chinach, na Tajwanie, w Nigerii, na Mauritiusie i na Jamajce. Za przyprawę służy nie korzeń, a kłącze. Po dziś dzień jest zbierany ręcznie i suszony na słońcu. Jego nazwa pochodzi od staroindyjskiej nazwy tej rośliny, którą starożytni Rzymianie przetłumaczyli na łacinę jako „zingiber”.

Fakty

Nazwa naukowa
Zingiber officinale
Rodzina
Imbirowate (Zingiberaceae)
Inne nazwy
Korzeń imbiru, imbir pospolity, imbir lekarski, imbir prawdziwy
Pochodzenie
Prawdopodobnie południowe Chiny

Odkryj więcej

Jałowiec

fliegende Wacholderbeeren